Μια καλή χρονιά για τους Πόντιους και μια θέση βαθμολογικά που ίσως λίγοι περίμεναν για τη νενανική σου ομάδα. Είναι έτσι?
Για να είμαι ειλικρινής, ναι — πολλοί δεν περίμεναν να τερματίσουμε στη 2η θέση. Ίσως και εμείς! Έχουμε νεαρούς παίκτες με δίψα, χαρακτήρα και πολύ ταλέντο αλλά δεν είναι εύκολο να σταθείς σε μια ανταγωνιστική κατηγορία με τόσο χαμηλό μέσο όρο ηλικίας ≤ 17. Τα παιδιά όμως δούλεψαν σκληρά, δεν φοβήθηκαν και απέδειξαν ότι το ποδόσφαιρο δεν κοιτάει ούτε ταυτότητες αλλά ούτε και ηλικίες.Να τονίσω πάντως πως είχαμε και τη βοήθεια 4 έμπειρων ποδοσφαιριστών αγωνιστικά οι οποία μας βοήθησαν ποικιλοτρόπος σε μεγάλο βαθμό.
Η βαθμολογική μας θέση ίσως να εξέπληξε κάποιους, αλλά για εμάς ήταν καταρχήν προϊόν συνέπειας. Ξέραμε τις δυνατότητές των παιδιών και φροντίσαμε να εξελίσσουμε την ομάδα μέρα με τη μέρα και εβδομάδα με την εβδομάδα.Δεν ξέρω αν τα κάναμε όλα τέλεια, αλλά σίγουρα βάλαμε τις βάσεις για κάτι ακόμα καλύτερο στο μέλλον .
Πολλά νέα παιδιά. Πιστεύεις ότι υπάρχει ταλέντο που ξεφεύγει απο τα όρια των τοπικών πρωταθλημάτων στην ομάδα σου?
Ναι, πιστεύω πως υπάρχει υλικό που μπορεί να φτάσει πιο ψηλά. Έχουμε παίκτες που δεν έχουν ταβάνι στο τοπικό. Είναι δουλευταράδες, ευμαθείς, έξυπνοι τακτικά, και πολύ ώριμοι για την ηλικία τους. Φυσικά, η μετάβαση σε υψηλότερο επίπεδο έχει άλλες απαιτήσεις, αλλά το ταλέντο και η βάση υπάρχουν.
Αν συνεχίσουν με την ίδια νοοτροπία και εξελίξουν τα κομμάτια που χρειάζονται βελτίωση, είμαι σίγουρος πως θα δούμε αρκετούς από αυτούς να αγωνίζονται σε εθνικές κατηγορίες τα επόμενα χρόνια.Υπάρχουν 2-3 παιδιά αυτή τη στιγμή τα οποία είναι έτοιμα να κάνουν άλμα. Και δεν το λέω επειδή είμαι προπονητής τους. Το έλεγε το γήπεδο κάθε Κυριακή.
Πόσο δύσκολο ήταν να περάσεις την φιλοσοφία ενός απαιτητικού και σκληρού πρωταθλήματος σαν αυτό της Α ΕΠΣ σε παιδιά που έρχονταν απο ηλικιακά πρωταθλήματα;
Ήταν σίγουρα πρόκληση. Η μετάβαση από τα ηλικιακά στο ανδρικό είναι πάντα απαιτητική — όχι μόνο σωματικά, αλλά κυρίως πνευματικά. Το πρωτάθλημα της Α’ ΕΠΣ έχει πίεση, ένταση, δυνατές μονομαχίες και πολλές ιδιαιτερότητες.»
Το σημαντικό ήταν να καταλάβουν από νωρίς ότι θα χρειαστούν σε υψηλό βαθμό τα χαραχτηριστικά της ωριμότητας και της διαχείρισης καταστάσεων. Δουλέψαμε πολύ στην ψυχολογία τους, στο κομμάτι της νοοτροπίας, και αυτό σταδιακά φάνηκε. Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν εξαιρετικά, ωρίμασαν αγωνιστικά και πλέον μπορούν να σταθούν απέναντι σε κάθε αντίπαλο με αυτοπεποίθηση.
Είδαμε μια ομάδα με ταυτότητα, αγωνιστικό πλάνο και ένταση στο παιχνίδι της. Πόσος χρόνος και δουλειά χρειάστηκαν για να φτάσετε σε αυτό το επίπεδο;
Χρειάστηκε χρόνος και υπομονή, ειδικά στην αρχή. Δεν ήρθαν όλα εύκολα. Η ταυτότητα που είδατε όλοι στο γήπεδο είναι αποτέλεσμα καθημερινής δουλειάς — και μιλάω για πραγματική, στοχευμένη δουλειά. Βάλαμε ποδοσφαιρικές ΑΡΧΕΣ από την πρώτη μέρα: πώς αμυνόμαστε, πώς επιτίθεται η ομάδα, πώς παίζουμε όταν δεν έχουμε τη μπάλα. Δεν αλλάζαμε κάθε εβδομάδα πλάνο —αλλά επιμείναμε σε έναν τρόπο παιχνιδιού και δουλέψαμε πάνω σ’ αυτόν. Τα παιδιά στην αρχή ήταν διστακτικά και πιεσμένα αλλά ήταν λογικό.Όσο περνούσε ο καιρός όμως, άρχισαν να πιστεύουν στον εαυτό τους και στην ομάδα. Η ένταση, η συνοχή, το πλάνο… αυτά ήρθαν μέσα από τις προπονήσεις, τις επαναλήψεις, τις ήττες, τα λάθη. Δεν είναι εύκολο σε αυτό το επίπεδο να μιλήσεις για ταυτότητα, αλλά όταν έχεις όραμα και ομάδα που σε ακολουθεί πιστά, αυτό θα φανεί και στο γήπεδο.
Η νέα χρονιά ακούγεται πως θα έχει και πάλι υψηλούς στόχους και προσδοκίες. Ίσως και κάτι παραπάνω. Είναι πιστεύεις εφικτό?
Είναι νωρίς για εξαγγελίες, αλλά σίγουρα οι στόχοι κάθε χρόνο πρέπει να ανεβαίνουν. Η φετινή πορεία μας έδειξε ότι υπάρχει δυναμική και περιθώριο εξέλιξης. Αν χτίσουμε σωστά πάνω σε αυτό, μπορούμε να κοιτάμε ψηλότερα.Άλλωστε μετά τη 2η θέση η υψηλότερη είναι μόνο η 1η!
Το αν είναι εφικτό, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες:ποιοτική και ποσοτική ενίσχυση,διοικητική σταθερότητα, καθημερινή ακατάπαυστη δουλειά στο γήπεδο και φυσικά λίγη τύχη.
Αν μου έκανες πέρυσι αυτή την ερώτηση, ίσως να ήμουν πολύ συγκρατημένος, αλλά μετά τη φετινή σεζόν, τα παιδιά μου έχουν δείξει ότι δεν φοβούνται να ονειρεύονται. Στη προκειμένη δεν μιλάμε για έναν σύλλογο που κάθε χρόνο σκορπάει λεφτά και κάνει μεγάλες μεταγραφές. Μιλάμε για μια ομάδα που έχει ταπεινότητα, αλλά και αστείρευτη δίψα για επιτυχία.
Και ναι, είναι εφικτό. Δεν υποτιμούμε κανέναν, αλλά πιστεύουμε στον εαυτό μας. Οι στόχοι του χρόνου θα είναι μεγάλοι, αλλά δεν θα παλέψουμε για τίτλους μόνο επειδή το λέμε. Θα παλέψουμε γιατί έχουμε το κατάλληλο mindset. Αν το πάμε βήμα-βήμα,και δεν παρασυρθούμε, είμαι σίγουρος ότι στο τέλος θα βρεθούμε εκεί που θέλουμε.
Για το pieriasport
Μπάμπης Πεΐδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου